"Jak żyć? Dobrze." W wywiadzie z jedną z najbardziej fascynujących osobistości naszych czasów, życiowa opowieść staje się pełna barw i emocji. Przewijają się w niej nie tylko wspomnienia z dawnych lat, ale także refleksje nad sensem życia i szczęścia. Spotykamy niezwykłą kobietę, która swą egzotyczną podróż życia spędziła na tropieniu

Pojednanie z rzeczywistością Urodziłaś się na Bielanach. Jak zamykasz oczy i widzisz Bielany sprzed lat, to co widzisz? Siedzimy teraz w kuchni u mnie w domu przy Kleczewskiej na Bielanach. Jak wyjrzymy przez okno, po skosie widzimy budynek, w którym się urodziłam jesienią 1952 roku. Nie w szpitalu, tylko w

„To właśnie na Bielanach zrodziła się współczesna tkanina artystyczna” Jak zaczęła się Pani przygoda z tkaniną artystyczną, a w szczególności z gobelinem, miniaturą i tkaniną unikatową? Tak potoczyły się losy mojej rodziny, że jako nastolatka zamieszkałam w Bułgarii w Warnie, nad Morzem Czarnym, gdzie dokończyłam ostatnie trzy lata szkoły podstawowej.

„Na marzenia potrafię pracować” Jesteś propagatorką dwudziestolecia międzywojennego. Czym Cię zachwyca ten okres? Jestem zakochana w kulturze dwudziestolecia międzywojennego – w filmie, kabarecie, literaturze, a przede wszystkim w ponadczasowych piosenkach tego okresu. Jak nie kochać „Miłość ci wszystko wybaczy”, „Ta ostatnia niedziela”, „Już nigdy”, „Umówiłem się z nią na dziewiątą”,

  „Nikt nas nie traktował wyjątkowo” Mieszkał Pan na Bielanach na Chełmżyńskiej, dziś Płatniczej. Gdyby można było się przenieść w czasie do tamtego okresu, do lat 40-tych i 50-tych, to co Pan widzi? Czy mógłby Pan to opisać? Są to „migawkowe ujęcia”. Pamiętam, że rodzice wnosili węgiel aż na trzecie piętro,

  „Dużym atutem Bielan są jego ludzie” Na co dzień mieszkasz w Londynie. Ale pochodzisz z Bielan. Jakie były wtedy, gdy tutaj mieszkałaś? Piękne i zielone! To co zawsze lubiłam i nadal lubię w Bielanach to bliskie sąsiedztwo lasów, rzeki i duża ilość zieleni, które dają poczucie jakby się było za